vervolg

Ik was begonnen aan mijn verhaal maar had op opslaan gedrukt, maar toen was hij ook al verzonden. dus ik zal mijn verhaal afmaken.
Het verkeer is hier waanzin. Er zijn geen regels, alleen af en toe een stoplicht. Als je over wilt steken is het met gevaar voor eigen leven. De taxi's en auto's nemen het recht op voorrang en ook de automobilisten onder elkaar. ( survival of the fittest) Het is vergeven van de taxi's. het schijnt dat er 130 % teveel taxi's zijn. Iedereen geeft zich uit voor taxichauffeur, en er zitten ook een hoop random tussen, dus je moet weten welke je neemt. Een taxi kost hier ongeveer 1,50. of je nu alleen betn of met zijn drieen, maakt dus niet uit. De stad Arequipa is niet wat het lijkt op de afbeeldingen van google. (mooi, rustig en schoon) Het oude gedeelte is heel mooi, maar heb geloof ik nog nooit zoveel mensen, winkeltjes, kraampjes, straatventers enz bij elkaar gezien. Er lopen ook veel indianen rond in traditionele kledij, die op straat nog wat proberen te verkopen, vooral ook superfood. Voor ons is superfood hip en hier is het de normaalste zaak van de wereld. Indianen verkopen chiazaad, hennepzaad, paarse maisdrankjes op straat voor weinig. In de supermarkt is chiazaad en quinoa ook heel duur, zelfs duurder als in Nederland.
Mijn gastgezin is heel erg leuk en zeer gastvrij, voorlopig zit ik nog even bij hen in huis, wel met eigen badkamer gelukkig. Over 1.5 maanden heb ik een eigen appartement. Voor nu prima, leer ik ze wat beter kennen en het is goed voor mijn Spaans. Ik spreek nog maar een poco en verder nada.
Ik heb al wel mijn 2e spaanse les gehad van een oudere zeer erudiete dame en haar man is heel bijzonder. 2 op leeftijdzijnde intellectuelen. Ze nodigden mij uit om binnenkort met hun oude volkswagen kever een rit door en buitende stad te maken. Een vrijwilliger zei later tegen mij, maak je borst maar nat, hij rijdt niet harder dan 30 dus dat schiet lekker op. de 1e les was een beetje Spaans en daarna ging ze over op haar favoriete Peruaanse schrijvers ( gelukkig in het engels) Een zeer belezen vrouw, en lang engels gedoceerd op de universiteit.
Gelukkig ook 2 Nederlandse vrijwilligers ontmoet, die hier ook in een appartement van de familie wonen. Ze hebben al verschillende dingen met mij gedaan en al veel informatie van ze gekregen.
We hebben oa. op het hoogste dakterras van Arequipa gegeten met een geweldig uitzicht over de hele stad ( by night) We kregen poncho's aan omdat het 's avonds afkoelt naar een graad of 14 a 15 ( valt mij erg mee)
Ook nog een rit met de bus, wat al een enorm uitje op zich was.
Het zijn kleine busjes waar volgens mij evenveel mensen ingaan als in een arriva bus (ha). De bus wordt helemaal volgestouwd. Je hebt meestal geen zitplek en aangezien deze bussen op maat van een gemiddelde peruaan zijn gemaakt, stak ik dus bijna met mijn hoofd door het plafond. De deur is open en daar hangt dan een man uit die de hele tijd praat als een moslim tijdens het gebed. Maar hij roept de hele tijd: ' doorschuiven" . Er zijn geen bushaltes, dus je moet roepen als je er uit moet. Dan moet je op tijd zorgen dat je al dicht bij de deur bent. Aangezien je bijna niets ziet, kon dat nog wel eens lastig worden voor mij. Je betaald altijd standaard 0.80 solcent ( 0,25 ct) Wat ook erg grappig is dat elke buurt zijn eigen vuilniswagen heeft met zijn eigen muziek. Toen ik voor het eerst in het centrum was hoorde ik ineens heel hard de muziek van de film The good. the bad and the ugly.
In mijn buurt hoor ik 's ochtends Bonanza ( tevens mijn wekker ) Zouden ze in Nederland ook moeten doen, wordt het een stuk gezelliger van haha. Ze doen dit omdat de mensen dan weten dat ze de vuilnis buiten kunnen zetten. Dat is toch geniaal of niet dan.
Ik woon in een betere buuurt, de mensen in deze buurt hebben in ieder geval gemiddeld meer geld. Een paar jaar geleden waren er hier nogal veel overvallen en inbraken, daarom hebben ze de wijk afgesloten met poorten. Er lopen hier dag en nacht bewakers rond en die maken regelmatig een fluittoon. ik dacht in het begin dat het een bijzondere peruaanse vogel was. ze fluiten om inbrekers te waarschuwen.
Ik heb in het begin een beetje last van de hoogte gehad. Arequipa ligt 2500 m hoog. Remedie; cocathee. Na het afkicken van de nicotine, stap ik over op de coca. Er roken weinig peruanen, dus dat is een groot voordeel om te stoppen, de sigaretten daarentegen zijn weer heel goedkoop dus dat is weer een nadeel.ha
Deze week nog een keer uit eten geweest, een heerlijke echte chinees. Maar had ik beter niet kunnen doen. ben zo ziek geworden. de hele nacht overgegeven en zware buikloop. Marrielle, de hospita smeerde mij de volgende dag van alle aan, o.a een redbull achtig drankje, voor de power en warme cola. Ik kon alleen maar zeggen; no gracia. Ik wilde alleen maar slapen. En toen wilde ze ook nog dat ik met haar naar het ziekenhuis ging. En weer zei ik; no gracia. Dormir, dormir. Gelukkig gaf ze het op.
Donderdag Champions League Ajax -Oekraine gekeken. Jaja ook dat kan hier allemaal, welliswaar met hier en daar een beeldonderbreking maar toch. Jammer van de enen doelpunt tekort.
Voorlopig even weer genoeg

Hasta Luego