verslag Casa Hoga, het tehuis

Ik ben alweer ruim een maand in Peru. Vorige week begonnen in het kindertehuis. De eerste indrukken leuk. M.n wat betreft de kinderen en de mensen die er werken. Ik begon op een zondag. Meestal een dag dat ze naar een van de parken gaan. We gingen met 7 kindejse en 3 volwassenen in een taxi. Dat kan alleen in Peru. In Nederland zou daar een zware boete op staan. Het was even proppen, maar we pasten er allemaal in. Brood ( ongesmeerd), water en bananen mee. Ook daar zouden zware straffen op staan in Holland haha. Hier zijn ze blij met een stuk droog brood ( wel lekker brood)water en een banaan. Af en toe krijgen ze een snoepje die vrijwilligers meenemen. De organisatie in het tehuis schijnt een stuk beter te verlopen, sinds ze een nieuwe directrice hebben. Maar natuurlijk niets vergeleken met de organisatie in Nederland. Wat mij hier als eerste opviel is, is dat ze de kinderen winters kleden, en dat in dit warme klimaat. Ik heb telkens de neiging om ze te ontdoen van dikke truien, dikke zweterige joggingbroeken, sokken en schoenen. Maar mensen vinden het hier blijkbaar snel fris. Het tehuis is zeer kindonvriendelijk, met veel trappen. Op zich is het een grappig huis, met veel buitenruimte in het huis zelf. Dus geen tuin.
Er wordt een nieuw tehuis gebouwd, in een buitenwijk. Ben er wezen kijken, het is een wijk die nog helemaal gebouwd moet worden. Het is een beetje een woestijnachtig gebied. Voor de kinderen rustiger en veiliger qua verkeer. Maar verder is er niet veel. Het tehuis had in december al af moeten zijn, maar het gaat op de Peruaanse manier. Ecnter in augustus moeten ze uit dit pand zijn. Ben benieuwd hoe dit verder gaat. Mijn Spaans is nog niet geweldig, maar door de kinderen leer je wel snel.
Er zitten een paar flinke druktemakertjes bij, die het liefst alles slopen. Er is maar 1 kast die op slot kan en zo geordend als het bij ons op school is, moet je hier niet verwachten. Veel speelgoed gaat in mum van tijd stuk. Boeken worden ook in de kortst mogelijke tijd kapot gescheurd. Little demolition men.
Echter, ben wel van plan om nieuw onntwikkelingsmateriaal aan te schaffen en goede boeken, voorlees en educatief. Ik probeer er voor te zorgen dat alles wat ik aannschaf, echt achter slot en grendel gaat. Ik ben vandaag begonnen met orienteren. Samen met Martin, een vrijwilliger, naar een
hele grote overdekte markt geweest, waar je werkelijk alles kunt kopen. Martin spreekt de taal goed en kon helpen onderhandelen. Ik heb al een
aantal dingen gekocht, waaronder knutselspullen, een keukensetje, boerderijdieren, educatieve boekjes, houten puzzles en een loomdoos, voor de oudere meisjes. ( die zijn hier duurder dan in Nederland).
Met het ingezamelde geld zal ik nog meer speelgoed en ontwikkelingsmateriaal kopen. Verder wil ik het besteden aan allerlei activiteiten: naar het zwembad, picknicken in het park; dierentuin. Volgende week gaan we met de oudsten ( 6 tot 12 jaar) naar een park waar we paard gaan rijden. Verder hebben ze hier altijd behoefte aan luiers, en luierdoekjes. Die zijn hier nogal duur. Verder zal ik af en toe ook naar de markt gaan om voedsel in te slaan, dat is een flinke kostenpost. Ik vind het fijn dat ik het geld zelf kan besteden, dan weet je zeker dat het goed wordt besteed.
Ik zal binnenkort foto's er van maken. Dan kunnen de leerlingen en ouders zien, wat ik met hun geld heb gedaan.
Qua hygiene gaat het er ook heerlijk aan toe. Reken maar dat ik nog wel ettelijke malen ziek wordt. Maar uiteindelijk zal ik wel resistent worden, mag ik hopen.
Enfin, met kleine kinderen werken is erg leuk, maar ook heel vermoeiend. Alles gaat daar op de grond, alleen de kinderen hebben stoeltjes. Heb aan het eind van de dag het vaak flink in mijn rug ( bukken, tillen, ravotten enz)Dit ben ik bepaald niet meer gewend. wordt vervolgd.